تفاوت های فیزیکی بین غلظت گلوکز در سرم / پلاسما و خون کامل و همچنین وریدی در مقایسه با خون مویرگی وجود دارد. نوار دستگاه قند خون accu-chek در قسمت آبی نمونه خون متعادل می شود.
غلظت آب در سرم / پلاسما با غلظت آب در بخش سلولی خون متفاوت است.
گلبول های قرمز حاوی غشاهای لیپیدی و سطوح بالایی از پروتئین هموگلوبین هستند که آب را حذف می کند.
بنابراین محتوای آب یک نمونه بر اساس هماتوکریت (درصد گلبول قرمز) متفاوت خواهد بود.
بنابراین، سرم/پلاسما دارای محتوای آب بالاتر و در نتیجه غلظت گلوکز در مقایسه با خون کامل در یک هماتوکریت طبیعی 45 درصد است، با حجم ثابتی از معرف ها.
حجم ثابتی از خون کامل، آب کمتری نسبت به همان حجم سرم/پلاسما دارد، و این دلیل اصلی تفاوت‌های خون کامل نسبت به سرم/پلاسما است که هنگام استفاده از آنالایزر مانند YSI که می‌تواند هر دو نوع نمونه را تجزیه و تحلیل کند یا هنگام مقایسه با آن مواجه می‌شود.
لیز خون کامل به گلوکز سرم/پلاسما منجر می شود.
محتوای آب سرم/پلاسما به غلظت سایر اجزا نیز بستگی دارد: لیپیدها، پروتئین ها و همانطور که گفته شد عناصر سلولی مانند گلبول های قرمز.
هیپرتری گلیسیریدمی و پاراپروتئینمی هایی که غلظت این اجزا را در نمونه افزایش می دهند، می توانند با حذف آب باعث ایجاد هیپوگلیسمی کاذب شوند و تفاوت بین نتایج خون کامل و سرم/پلاسما را افزایش دهند.
بسته به وضعیت بالینی، انواع مختلفی از نمونه ها ممکن است نیاز به آنالیز توسط دستگاه گلوکز متر داشته باشند، از جمله نمونه های مویرگی، شریانی و وریدی، به ویژه در بیماران بستری در بیمارستان، مکان‌های جمع‌آوری جایگزین، از جمله ساعد، ساق پا و شکم، اخیراً رایج شده‌اند، زیرا بیماران ادعا می‌کنند که این مکان‌ها با توجه به فراوانی انتهای عصب در نوک انگشتان، درد کمتری نسبت به جمع‌آوری چوب انگشت دارند.
خون شریانی در مقایسه با خون وریدی دارای سطوح گلوکز بالاتری است زیرا خون شریانی به بافت هایی می رسد که گلوکز به عنوان منبع انرژی جذب می شود.
در حالت ناشتا، سطح گلوکز شریانی تنها 5 میلی گرم در دسی لیتر (0.27 میلی مول در لیتر) بیشتر از غلظت مویرگی و 10 میلی گرم در دسی لیتر (0.55 میلی مول در لیتر) بیشتر از غلظت وریدی است.
بدون دیدگاه